Google compra de cuenta en el mercado ☞ acc6.top
O que acontece com você só tem importância para os outros por um determinado tempo, depois passa. Então priorize o que realmente é prioridade pra você, e não para os outros.
Quem vai conviver com sua decisão, todos os dias, quando colocar a cabeça no travesseiro, é você... não aquele que disse para deixar de lado.
Hoje poderia ser um daqueles dias, que a gente acorda com frio e um pouquinho de dor de garganta, então a gente dorme até alguém vir e cuidar da gente, a diferença é que hoje você acordou com frio e com dor de garganta mas levantou pra ir trabalhar e lá ninguém cuidou de você
Olhar , o teu olhar !
Quando olho en teus olhos ,vejo mais do que um olhar firme
Ele diz a quem os olha o quanto tem atritos dentro de vc
Mais do que um olhar sedutor , um olhar de carencia .
Alem de um olhar acusador , um olhar que imputa culpa
Diferente de olhar penetrante , um olhar tremulo e cativante.
Olhar que transforma mil desejos , em um pensamento .
Teus olhos dizem que tem muito tempo na estrada.Sim isso tem .
E vem como quem nao quer nada , como uma onda pessada.
Foi o Teu olhar , que me cativou , o teu olhar
“As vezes o que lhe fará feliz por muito tempo esta logo a sua frente basta você abrir os olhos e enxergar"
No dia 22 de julho de 2011 recebi um buquê de flores e nesse mesmo dia a exatamente 13:24 o rapaz envia mensagem pra outra moça cobrando dela o atendimento das ligações que ele faz e ela não atende.Um hora isso acaba!!!!Minimamente os sentimentos estão acabando. Só queria entender porque não ficar de vez com ela!!!!!
Dictes moy où, n'en quel pays,
Est Flora, la belle Romaine;
Archipiada, ne Thaïs,
Qui fut sa cousine germaine;
Echo, parlant quand bruyt on maine
Dessus rivière ou sus estan,
Qui beaulté ot trop plus qu'humaine? Mais où sont les neiges d'antan!
Où est la très sage Helloïs,
Pour qui fut chastré et puis moyne
Pierre Esbaillart à Saint-Denis?
Pour son amour ot cest essoyne.
Semblablement, où est la royne
Qui commanda que Buridan
Fust gecté en ung sac en Saine?
Mais où sont les neiges d'antan!
La royne Blanche comme lis,
Qui chantoit à voix de seraine;
Berte au grant pié, Bietris, Allis;
Haremburgis qui tint le Maine,
Et Jehanne, la bonne Lorraine,
Qu'Englois brulerent à Rouan;
Où sont elles, Vierge souvraine?
Mais où sont les neiges d'antan!
Prince, n'enquerez de sepmaine
Où elles sont, ne de cest an,
Qu'à ce reffrain ne vous remaine:
Mais où sont les neiges d'antan
O errado é querer Paz, travando guerras, enquanto houver batalhas, contendas e disputa por poder, entre as pessoas, nunca haverá Paz, o problema é muita das vezes os que pedem Paz, são os mesmos que atiram a primeira pedra.
C'est un art vraiment de traverser le temps en restant dans son coeur un éternel enfant..Et vieillir n'est qu'un mot dérisoir et cruel, la vraie jeunesse au fond est toujours éternelle...
Não tenho medo do medo
Sinto medo para me defender e criar estratégias
Não recuo
Pego impulso
Enfrento
E venço
Jamie, Jamie, Jamille is the name
Àquele que espera por você.
Aquele que é teu escolhido
A ele entrega teu coração
Que ele te tome pela mão
E deixa a lua te levar,
Ao imenso amor do mar.
"Digo que acho porque tenho certeza,mas e se eu achar que tenho certezaa e estiver enganada? Então continuo achando pra não me enganar.
IL connaissait son ami(Bouillant), ce mélange de scrupule et de révolte, cet Ange et ce Démon en lui qui s'affrontaient constamment.
Nao tente se esconder de voce mesmo, se arrisque, mostre a cara, pois a unica pessoa que nao pode enganar e voce............
s e u m a r o s a d i s s e s s e n a i n t en s i d a d e d e s u a c o r o Q u a n t o t e a m o n ã o t e
A m a r i a...
t e e n v e r m e l h a r i a e a c o l o r i r ia
c o m t o n s i n e x p l i c a v e i s , i n e x i s t e n t e s.
Rodrigo nanal...msn > nanal05@hotmail.com
LA UCRONÍA DEL SISTEMA REPÚBLICANO EN ARGENTINA
a Susana Sechi
POR Oscar Portela
Suponga usted “ciudadano” que después de junio la escribanía general del Ejecutivo pierda la mayoría:
¿Que piensa que sucedería?
Le contesto: quedarían aún más al descubierto las precariedades del sistema representativo en manos de la partidocracia - que se ha desmembrado absolutamente - y nadie tendría la legitimidad de convertirse en soporte del sistema republicano, que ha dejado en Argentina de tener el poder de sostener algo así como un estado con cierta razonabilidad jurídica.
Otra vez la nación enfrentaría el estado de la anarquía y el caos.
Quien creen en que quitándole al ejecutivo una mayoría parlamentaria Argentina encontraría nuevamente “la correcta vía repúblicana”, el progreso económico y la equidad social, pecan de ingenuidad.
Y además se hacen responsables de tratar de mantener el status quo político conseguido durante los veinticinco años de aparente democracia, en la cual triunfó siempre el criterio totalitario de utilizar leyes de excepcionalidad para manejar la cosa pública.
No cabe la menor duda de que nuestros tribunos – y sobre todo los “terus” del periodo kirchnerista, supieron convivir con los más avezados políticos argentinos de las últimas décadas:
Un gobierno montonero legitimado por la “demokracia” que convirtió la defensa de los “derechos humanos” en la forma más ubicua de re-escribir y reapropiarse de la historia Argentina.
Convivieron con esta mentira en un país colapsado institucionalmente, - y por lo tanto irrecuperable desde el punto de vista económico - esta era la meta que se propusieron los que gobiernan y sus socios –, algunos solo por avaricia de los advenedizos de la política, que entregaron a sus representados y las autarquías provinciales, en calidad de feudos y ellos de señores – y no de gleba – capaces de todas las rapacidades posibles.
El gobierno ha ganado la apuesta por goleada. La Argentina ha vuelto a la década del sesenta más débil y desculturalizada.
Con más exclusión – con la definitiva muerte de la clase media – y con socios dentro de la política internacional que no pasan de ser los torpes momios de una América Latina ya muerta : Fidel Castro y Chávez Frías, recuerdos quizá de cuando el gobierno de Campora exportaba automóviles a la feroz dictadura castrista.
Nunca un gobierno en la historia Argentina mintió tanto he hizo de la mendacidad un arma para convencer a sus enemigos que no adversarios: la señora Fernández presidenta en Ejercicio, dijo hace poco que a ella le encantaba debatir.
El debate implica moverse en un mundo de ideas y conceptos de los que ella carece y no pertenece a sus intereses políticos y personales.
Sus ministros y los miembros de su corte (los D`Elia, Moyano, Pérsico, de Petri) y los usuarios de los superpoderes en el “parlamento” como Rossi y Pichetto o sus Goebels al estilo de Randazzo, Scioli, etc, repiten diariamente el nuevo evangelio Argentino: en la historia de ésta nación existe un antes y un después del matrimonio kirchner.
Bien: tan responsable de esta situación son los nuevos sacerdotes de un imperio que no existe, como la oposición a la que solo le interesa el magro pan de un poder que nació muerto, y que insiste en dar esperanzas a un pueblo que vive ya la oscuridad del abismo.
Hace poco la señora Fernández habló en la Biblioteca Nacional y debió recordar la gestión de Carlos Saúl Menem que la hizo posible en poco tiempo.
¿Son obras públicas o no?
Luego en el teatro de la ciudad de La Plata reconstruído durante el proceso de Reorganización Nacional -lo que debería convertirlo en nada-tampoco nadie recordó el infausto.
Sería lo mísmo que preguntarse durante que periódo se construyeron Atucha, Chocón, el Puente General Manuel Belgrano, y tanta otra obra pública que resisten el tiempo, y solo porque existe un antes y después del matrimonio imperial: Napoleón III y Eugenia de Montijo.
Hoy mayoría anti-oficialista o no, mucho me temo que el pueblo continuará ausente y que solo quedará el recurso de la calle.
Y esto es lo que comienza una vez a suceder más en este triste nación, que no termina nunca de nacer.
LAGRIMAS DE UM INFIEL
(Luiz Islo Nantes Teixeira)
Da ultima vez
Ignorei a voz do coracao
No encontro de nos dois
E so pensei
No que tinha na emocao
E a levei para debaixo dos lencois
Assim outra vez
Nao pensei nos amores fieis
Esperando por nos nois
Me entreguei
As loucuras nos hoteis
Sem pensar na dor que fica depois
Beijei seus labios
Beijei seus pelos
E estiquei as minhas veias
Ignorei os sabios
Ignorei os pesadelos
Construi castelos de areias
Se me senti culpado
Deixei de lado
Para desfrutar o momento
Outra carne sadia
Prazeres da fantasia
Outro passatempo
Que estupidez!
Pois machuquei meu coracao
Mais do que eu devia
Desrespeitei
A minha religiao
E mais do que uma familia
Sim, mas desta vez
Paguei um preco da saudade
Pela minha covardia
Minha mulher
Mudou de endereco, para outra cidade
E fso me restou a casa vazia
Attitudes de um tolo
Que queria comer o bolo
E os pudins tambem
Hoje chora pelo erro cruel
As lagrimas de um infiel
Que acabou sem ninguem
© 2009 Islo Nantes Music
Ya no necesita una máscara para econder la trsiteza que dejaste en mi vida..
Existirá la felicidad? Kizas no..
